epilepsiyle 4 yıldır uğraşıyorum ara ara oda benle uğraşıyor gül gibi geçinip gidiyoruz .....epilepsi hastasıysan asla hikayen bitmez.. bir keresinden sabah işe giderken birden koşmaya başla mışım ve direk kendimi atmışım..yola

gözümü açtığımda arabının içindeydim benim münübste olma m lazım diye düşünmem gerekirken...(bir gün önce işe geçkalmıştım) gözüm saate takıldı ve işe yine geç kaldım dedim herkes bana bakıyor.. annemin benim yanımda ne işi var derkene gözümü hastanede açtım.. ii tarafı sevmediğim işimden ayrıldım....

Kız micoş sen nöbetlerini benim gibi mi geçiriyorsun? Öyleyse bende hasta yakını aynı zamanda epilepsi hastasıyım. Ooo ben böyle nöbetleri çok geçiriyorum ama hastanesiz atlatıyorum. Epilepsiveben formunda öyle şu olursun bu olursunla kandıramazsın beni. Bekliyorum yakanda bir çiçekle seni.

benim kzımın ilk nöbetinde yanında değildim anlatılanlara göre düşmüş sırt üstü kafasında tranva oluşmuş bayılmış yanında kiler hemen soğuk su ya tutmuşlar kendine gelir gibi olmuş ve tekrar bayılmış gözleri yakmış yanında olmadığıma çok üzülmüştüm ama şimdi hep yanındayım elimden bişey gelmemek üzüyo beni ne derece acı çektiğini bilmemk hiç bişey yapamamak herşey üzüyo yani ama yinede ayaktayım onun için savaşıyorum hayatla insanlarla ben bu savaştan yılmıcam

Lale sen iste çelenkle gelirim ben y) yalnız hastanlamanya geter bana

deniz&dilek okadar güçlüsünki birazda bana versene kızın çok sasnslı

yazmayı unuttum lale bende genelde hastaneye gitmiyorum ama kendimi nasıl yere atmışsam beni görenler trafik kazası sanmış) yüzümde 4 dikiş var epilepsi bana gül kondurdu....) 1 hafta kımıldayamadımda kemiklerim ağrıdı ama hiç kırık olmadı